آیا تا به حال با مفهوم حکم تخلیه و دستور تخلیه برخورد کرده‌اید؟ این دو اصطلاح، به خصوص در رابطه با املاک اجاره‌ای، بسیار شنیده می‌شوند. اما تفاوت آن‌ها چیست و چه زمانی باید از کدام یک استفاده کرد؟ در این مقاله به زبانی ساده و روان، تفاوت‌های بین حکم تخلیه و دستور تخلیه را بررسی می‌کنیم تا شما بتوانید در مواجهه با مسائل مربوط به اجاره ملک، تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید.همچنین در صورت علاقه میتوانید مقاله مربوطه به تفاوت افراز و تفکیک ملک را مطالعه کنید.
حکم تخلیه چیست؟
حکم تخلیه به معنای رای دادگاهی است که مستأجر را ملزم به تخلیه ملک می‌کند. این حکم معمولاً زمانی صادر می‌شود که مستأجر با وجود پایان مدت اجاره، از تحویل ملک خودداری کند یا به تعهدات خود عمل نکند. برای دریافت حکم تخلیه، باید دادخواستی به دادگاه ارائه شود و پس از طی مراحل قانونی، حکم صادر خواهد شد.
دستور تخلیه چیست؟
دستور تخلیه، سریع‌تر و ساده‌تر از حکم تخلیه صادر می‌شود. این دستور زمانی صادر می‌شود که شرایط خاصی در قرارداد اجاره قید شده باشد و مستأجر به تعهدات خود عمل نکرده باشد. برای مثال، اگر قرارداد اجاره به صورت رسمی تنظیم شده باشد و مدت اجاره نیز مشخص باشد، موجر می‌تواند درخواست دستور تخلیه کند.
تفاوت های اصلی حکم تخلیه و دستور تخلیه
مراحل قانونی: برای دریافت حکم تخلیه، مراحل قانونی طولانی‌تری مانند تشکیل جلسه دادگاه و صدور رای لازم است. حتماً یک قاضی بر روند اجرای حکم نظارت دارد یا حکم مستقیماً توسط خود شخص قاضی صادر می شود.
در حالی که برای دستور تخلیه، مراحل ساده‌تر و سریع‌تر است و بدون رسیدگی قضایی توسط شورای حل اختلاف یا اداره اجرای ثبت صادر می شود.
شرایط صدور: شرایط صدور دستور تخلیه محدودتر است و باید شرایط خاصی در قرارداد اجاره رعایت شده باشد. اما برای صدور حکم تخلیه، شرایط انعطاف‌پذیرتر است.
مدت زمان: صدور دستور تخلیه معمولاً سریع‌تر از حکم تخلیه است.
مراجع صالح: مرجع صالح برای صدور دستور تخلیه و حکم تخلیه بسته به نوع قرارداد اجاره و شرایط آن، متفاوت است.
چه زمانی از دستور تخلیه و چه زمانی از حکم تخلیه استفاده کنیم؟
دستور تخلیه:
قرارداد اجاره باید به صورت رسمی و کتبی تنظیم شده باشد.
و یا اگر عادی است، دو نفر شاهد قرارداد را امضا کرده باشند.
مدت اجاره باید مشخص باشد.
قرارداد در دو نسخه تنظیم شده باشد و هر دو نسخه به امضای طرفین رسیده باشد.
مدت اجاره حتما باید تمام شده باشد.
حکم تخلیه:
در صورتی که شرایط صدور دستور تخلیه فراهم نباشد، باید از طریق دادگاه درخواست حکم تخلیه کرد.
مراحل گرفتن دستور تخلیه
توجه به شرایط: اطمینان حاصل کنید که شرایط صدور دستور تخلیه را دارا هستید.
مراجعه به شورای حل اختلاف: با در دست داشتن مدارک لازم، به شورای حل اختلاف محل وقوع ملک مراجعه کنید.
واریز هزینه دادرسی: هزینه دادرسی را واریز کنید.
صدور دستور تخلیه: پس از بررسی مدارک، شورای حل اختلاف دستور تخلیه را صادر خواهد کرد.
مراحل گرفتن حکم تخلیه
تنظیم دادخواست: دادخواستی مبنی بر تخلیه ملک تنظیم کنید.
تقدیم دادخواست به دادگاه: دادخواست را به دادگاه صالح ارائه دهید.
تشکیل جلسه دادگاه: دادگاه جلسه رسیدگی را برگزار کرده و به دفاعیات طرفین رسیدگی می‌کند.
صدور حکم: پس از پایان رسیدگی، دادگاه حکم خود را صادر می‌کند.
نکات مهم
مشاوره با وکیل: برای انجام مراحل قانونی، تنظیم دادخواست و افزایش احتمال موفقیت، بهتر است از یک وکیل متخصص در امور املاک کمک بگیرید.
صبر و حوصله: روند قانونی تخلیه ممکن است زمان‌بر باشد.
توجه به تغییرات قانونی: قوانین مربوط به تخلیه ممکن است تغییر کند، بنابراین بهتر است قبل از هر اقدامی از آخرین تغییرات قانونی مطلع شوید.
جمع‌بندی
در این مقاله به طور خلاصه به تفاوت‌های بین حکم تخلیه و دستور تخلیه پرداختیم. انتخاب بین این دو روش، به شرایط قرارداد اجاره و دلایل درخواست تخلیه بستگی دارد. برای تصمیم‌گیری بهتر، توصیه می‌شود که با یک وکیل مشورت کنید.
توجه: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه اطلاع‌رسانی دارد و جایگزین مشاوره حقوقی نیست. برای دریافت مشاوره دقیق و تخصصی، با یک وکیل پایه یک دادگستری مشورت کنید.
بدون دیدگاه